Babalar Günü denince çoğu zaman akla hediyeler gelir. Kravat, gömlek, cüzdan… Oysa babaların çoğu bunların hiçbirini umursamaz. Çünkü onlar hayatı boyunca zaten kendilerini en sona koymuşlardır.
Baba olmak; sorumluluk almaktır, sessiz kalmaktır, gerektiğinde geri durmaktır. Duygularını belli etmeyen, yorgunluğunu göstermeyen, içindekini saklayan insanların günüdür bugün. Çocukları için elinden gelenin fazlasını yapan, ama çoğu zaman anlaşılmayan insanların günü.
Kimi hala hayatta olan babasına teşekkür etmeyi erteliyor. Kimi ise söyleyemediklerini artık sadece içinde taşıyor.
Bu yüzden Babalar Günü aynı zamanda biraz pişmanlık, biraz da özlem günüdür.
Bugün belki uzun cümleler kurmaya gerek yok.
Sadece bir arama, bir ziyaret ya da kısa bir mesaj.
“İyi ki varsın baba” demek yeterli.
Çünkü bazı cümleler azdır ama yerini bulur.
Babalar Günü’nü hatırlayan, hatırlatmak isteyen herkese…Eksik kalan her teşekkür yerine ulaşsın.
